Eindelijk is hij klaar, onze trap. Toen we dit huis kochten zat er tapijt op de traptreden geplakt op zowel de trap beneden, als op de trap naar de 2e verdieping. Niet mooi en vooral niet praktisch schoonhouden. Dat moest er dus beslist afgehaald worden. Ik begon spontaan met het lostrekken van het tapijt op de onderste trede, puur om te zien hoe de trap er daaronder uitzag. Wit geverfd, maar uiteraard vol met lijmresten. Nou, dat gaat soepeltjes, dus hup de volgende…alleen dat verliep iets minder soepel. Zucht…wat een lijmresten. Met cola liet ik de lijmresten inweken. Dit moet dan ongeveer 10 minuten intrekken en dan schraap je de lijm er zo af. Dat klopt inderdaad en werkt goed, maar die cola moet je dan ook weer afsoppen. Na 4 treden, met tussenpauzes van weken overigens, gaf ik het op. Deze klus gingen we uitbesteden.

Ik heb nagedacht over eiken parket in dezelfde olie als de vloer in de woonkamer. Echter vond ik dit niet praktisch genoeg en met antislip strips werken vind ik niet mooi. Hij moest gewoon kaal geschuurd worden en dan zouden we wel weer verder zien. Met een blanke trap kun je namelijk alle kanten op. Ondertussen maakten we wél alvast de nieuwe trapleuningen. Ze moesten strak in plaatst van rond en zwart i. p.v. wit. We maakten ze zelf op maat van een geschaafde vurenhouten balk, die ik zwart lakte.

 

Nou en dat kaal schuren dat hebben we geweten hoor! Met twee man waren ze 3,5 uur lang bezig om de trap kaal te krijgen. En dan puur de treden en stootborden, want de zijkanten hebben we gelaten zoals ze waren. Ze hadden geen afzuiger o. i. d. bij zich en werkelijk álles zat daarom onder het stof, van de voordeur tot aan het washok op de bovenste verdieping. Mijn man en ik zijn samen 6,5 uur bezig geweest om alles schoon te maken. Het stof komt zelfs nu nog naar beneden vallen, dus de komende weken ben ik daar nog steeds niet vanaf. Dit is dus zeker weten een klus die je eigenlijk moet (laten)doen vóórdat je er woont. Een reden voor ons om de tweede trap toch maar zelf te doen de volgende keer.

Eenmaal kaal en schoon vond ik hem prachtig! Alleen na een paar weken werd het me te druk in combinatie met de leuning, donkere tegelvloer etc. Ik verfde daarom de treden wit met matte verf op waterbasis. Zo zie je nog goed de houtnerf er doorheen komen. Omdat de stootborden niet van vurenhout gemaakt zijn zoals de treden, maar van hardboard moest daar ook nog wat mee gebeuren. Er kwamen allerlei ideeën in mijn hoofd voorbij, zoals tegeltjes erop plakken, gewoon verven of beton erop. Totdat ik ineens de perfecte oplossing hiervoor voorbij zag komen bij Behangfabriek. Stickers met een betonlook voor op de trap. Ondanks dat Behangfabriek ze de naam “Steel” geeft, lijken ze echt op beton. Je bestelt ze op maat en plakt ze heel eenvoudig op. In eerste instantie dacht ik dat dit een rotklus zou worden, maar het ging zo soepel dat ik de hele trap in 1 uur klaar had. Onze trap heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar we zijn nu heel blij met het resultaat. Het heeft goed uitgepakt en maakt de hal helemaal af. Alles is qua kleur weer in balans en dat geeft rust! Die tweede trap…..die doen we ooit nog wel 😉

Het plakken gaat echt heel makkelijk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Please follow and like us: